Άραγε προσήλθες συ;

Άραγε προσήλθες συ προς τον Χριστόν,
ερραντίσθης με αίμα Αυτού;
Την ψυχή σου έδωκας ποτέ σ’Αυτόν,
να αγνίση με αίμα Αυτού;

Επωδός
Ερραντίσθης ποτέ,
με το αίμα θείου αμνού,
Η στολή σου άρα έγινε λευκή,
εις το αίμα αμνού του Θεού;

Μένεις άρα πάντοτε παρά Χριστώ,
ερραντίσθης με αίμα Αυτού;
Εύρες ησυχίαν παρά τω σταυρώ;
Ερραντίσθης με αίμα Αυτού;

Όταν ο νυμφίος ελθ’ εξ’ ουρανού,
ίνα λάβη την νύμφην Αυτού,
η ψυχή σου άραγε θα ευρεθή,
καθαρά με το αίμα του Αυτού;

Φέρ’ ευθύς καρδίαν σου την ρυπαράν,
να πλυθή εις το αίμα Αυτού,
ο Χριστός σηκώνει όλην την αράν,
και σε πλύνει με αίμα Αυτού.