Μέρες πολλές πέρασαν

Μέρες πολλές πέρασαν που με πλήγωναν.
Ήρθαν στιγμές που το φως μου ’σβηναν,
σκοτεινοί ουρανοί, δύσκολοι οι καιροί.

Επωδός
Ο Ιησούς Χριστός, ο Κύριος,
σε με χαρίζει τώρα
μιαν όμορφη καινούργια χαραυγή,
της άνοιξης τα ρόδα.

Η παγωνιά των δασών ήταν μέσα μου,
ώσπου σε Σε, λυτρωτή μου Χριστέ,
ένιωσα ζεστασιά, στη γλυκιά Σου θωριά.

Τώρα για Σε πόθος στην καρδιά μου ανθεί
και μέσα μου ανατέλλει η ζωή,
η φτωχή μου καρδιά, να Σε δει λαχταρά.